Patrząc z perspektywy prawa konkurencji ...

Patrząc z perspektywy prawa konkurencji – czyli ogólnie mówiąc prawa, które reguluje relacje między profesjonalnymi uczestnikami rynku – współpraca między przewoźnikami będącymi dotychczas konkurentami albo łączenie się takich linii lotniczych jest potencjalnie ryzykowne. Zmniejsza bowiem konkurencję na rynku, która uważana jest za optymalne narzędzie budowania dobrobytu konsumentów. W tym kontekście ocena współpracy i koncentracji dokonywana przez Komisję Europejską i krajowe organy ochrony konkurencji jest aktem balansowania między z jednej strony negatywnymi skutkami jakie niesie ze sobą zmniejszenie liczby aktywnych konkurentów a możliwymi korzyściami, które taka kooperacja lub koncentracja może przynieść z drugiej.

Patrząc z perspektywy prawa konkurencji – czyli ogólnie mówiąc prawa, które reguluje relacje między profesjonalnymi uczestnikami rynku – współpraca między przewoźnikami będącymi dotychczas konkurentami albo łączenie się takich linii lotniczych jest potencjalnie ryzykowne. Zmniejsza bowiem konkurencję na rynku, która uważana jest za optymalne narzędzie budowania dobrobytu konsumentów. W tym kontekście ocena współpracy i koncentracji dokonywana przez Komisję Europejską i krajowe organy ochrony konkurencji jest aktem balansowania między z jednej strony negatywnymi skutkami jakie niesie ze sobą zmniejszenie liczby aktywnych konkurentów a możliwymi korzyściami, które taka kooperacja lub koncentracja może przynieść z drugiej.

Alianse, joint venture czy osobne porozumienia ...

Nie ulega wątpliwości, że kooperacja między liniami lotniczymi stanowi istotną część sektora. Alianse, joint venture czy osobne porozumienia o codesharingu i interliningu, analizowane z perspektywy prawa konkurencji od razu uruchamiają sygnał alarmowy. Można bowiem sprowadzić je do następującego twierdzenia: jeżeli przedsiębiorstwa dotychczas konkurujące zaczęły współpracować to powstała „zmowa” świadczy o dysfunkcji mechanizmu rynkowego i godzić będzie w interes konsumenta.

Nie ulega wątpliwości, że kooperacja między liniami lotniczymi stanowi istotną część sektora. Alianse, joint venture czy osobne porozumienia o codesharingu i interliningu, analizowane z perspektywy prawa konkurencji od razu uruchamiają sygnał alarmowy. Można bowiem sprowadzić je do następującego twierdzenia: jeżeli przedsiębiorstwa dotychczas konkurujące zaczęły współpracować to powstała „zmowa” świadczy o dysfunkcji mechanizmu rynkowego i godzić będzie w interes konsumenta.

Z Rafałem Momotem rozmawia Anna Jakubczyk z PRTL.pl

Zwiększanie zakresu oferty Spółki poza granice kraju wpisuje się w bardzo ambitny plan zwiększania wolumenu eksportu usług, gdzie dominuje polska myśl techniczna, a w konsekwencji wysoka jakość, precyzja i dbałość o każdy szczegół, co gwarantuje bezpieczeństwo operacji lotniczych - mówi Członek Zarządu LOT Aircraft Maintenance Services Sp. z o.o. Rafał Momot w rozmowie z Anną Jakubczyk z PRTL.pl

Europejscy ministrowie ds. transportu uzgodnili wnioski dotyczące wspierania konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju w sektorze mobilności, w tym jeden mający na celu ochronę konkurencji w transporcie lotniczym, otwierając tym samym drogę do negocjacji z Parlamentem Europejskim.

Europejscy ministrowie ds. transportu uzgodnili wnioski dotyczące wspierania konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju w sektorze mobilności, w tym jeden mający na celu ochronę konkurencji w transporcie lotniczym, otwierając tym samym drogę do negocjacji z Parlamentem Europejskim.

Bardzo dobry, wręcz świetny, wynik finansowy Wizz Air-a

Wizz Air ogłosił swoje wyniki za rok finansowy, który skończył się 31.03.2018, a więc tak samo, jak w przypadku Ryanaira. 

Bardzo dobry, wręcz świetny, wynik finansowy Wizz Air-a

Wizz Air ogłosił swoje wyniki za rok finansowy, który skończył się 31.03.2018, a więc tak samo, jak w przypadku Ryanaira. 

Bardzo dobry, wręcz świetny, wynik finansowy Wizz Air-a. 
Przyszła kolej na Wiedeń. Lepiej późno niż…

W jednym z wcześniejszych felietonów poruszana była kwestia obowiązku użyteczności publicznej (PSO – Public Service Obligation) i główna konkluzja dotycząc ram prawnych w jakich ów obowiązek funkcjonuje była taka, że zasadniczą cechą systemu jest jego elastyczność dająca władzom publicznym praktycznie pełną swobodę w ustalaniu warunków PSO na swoim terytorium – rozkładu, taryf, częstotliwość etc. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć fakt, że jak dotąd decyzja państwa członkowskiego dotycząca nałożenia tytułowego obowiązku nie została zakwestionowana.