Pod koniec listopada 2018 roku Komisja Europejska (KE, Komisja) rozpoczęła postępowanie wyjaśniające w związku z możliwym istnieniem niedozwolonych porozumień ograniczających konkurencje pomiędzy z jednej strony operatorami globalnych systemów dystrybucji Sabre i Amadeus a przewoźnikami i podmiotami prowadzącymi sprzedaż biletów lotniczych z drugiej (dwie sprawy - AT.40618 i AT.40617). Według informacji opublikowanych w komunikacie prasowym, możliwe naruszenie reguł konkurencji polegać ma na ograniczeniu lub utrudnieniu, dostępu do oferty niektórych przewoźników w systemach dystrybucji, z których korzystają głównie agencje turystyczne sprzedające bilety lotnicze. Wykrycie wszelkiego rodzaju zmów i karteli jest zawsze dosyć trudne, bo zazwyczaj sami uczestnicy są zainteresowani utrzymaniem wszystkiego w tajemnicy, natomiast tutaj dodatkowa komplikacja polega na tym, że porozumienie dotyczy innego rynku niż ten, na którym odczuwalne są jego skutki. Nie jest to z resztą pierwsza sprawa dotyczących możliwie antykonkurencyjnych skutków związanych z funkcjonowaniem globalnych systemów dystrybucji (np. Electronic Ticketing Dz. Urz. UE z1999, L244/56). Choć prawo konkurencji stosunkowo niedawno dostrzegło potencjał działań antykonkurencyjnych związanych limitowaniem dostępu do elektronicznych platform wymiany informacji, to akurat w transporcie lotniczym wzrost sprzedaży bezpośredniej przez Internet w doprowadził do spadku znaczenia wspomnianych systemów jako kanałów dystrybucji, natomiast wzrosło ich znaczenie w związku z działalnością wszelkiego rodzaju wyszukiwarek agregujących i porównujących oferty linii. Klient najczęściej przekierowywany jest na stronę przewoźnika i tam kupuje bilet, ale podejmuje decyzję w oparciu o informacje dostępne na stronie. Chociaż część serwisów jak na przykład bardzo popularny w Chinach Ctrip umożliwia też zakup biletów. Czyli można powiedzieć, że realia techniczne uległy zmianie w stosunku do pierwszych postępowań dotyczących tytułowych systemów, natomiast mechanizm wpływu na konkurencję i tym samym klasyfikacja zjawiska w świetle reguł konkurencji pozostały zasadniczo takie same.

Pod koniec listopada 2018 roku Komisja Europejska (KE, Komisja) rozpoczęła postępowanie wyjaśniające w związku z możliwym istnieniem niedozwolonych porozumień ograniczających konkurencje pomiędzy z jednej strony operatorami globalnych systemów dystrybucji Sabre i Amadeus a przewoźnikami i podmiotami prowadzącymi sprzedaż biletów lotniczych z drugiej (dwie sprawy - AT.40618 i AT.40617). Według informacji opublikowanych w komunikacie prasowym, możliwe naruszenie reguł konkurencji polegać ma na ograniczeniu lub utrudnieniu, dostępu do oferty niektórych przewoźników w systemach dystrybucji, z których korzystają głównie agencje turystyczne sprzedające bilety lotnicze. Wykrycie wszelkiego rodzaju zmów i karteli jest zawsze dosyć trudne, bo zazwyczaj sami uczestnicy są zainteresowani utrzymaniem wszystkiego w tajemnicy, natomiast tutaj dodatkowa komplikacja polega na tym, że porozumienie dotyczy innego rynku niż ten, na którym odczuwalne są jego skutki. Nie jest to z resztą pierwsza sprawa dotyczących możliwie antykonkurencyjnych skutków związanych z funkcjonowaniem globalnych systemów dystrybucji (np. Electronic Ticketing Dz. Urz. UE z1999, L244/56). Choć prawo konkurencji stosunkowo niedawno dostrzegło potencjał działań antykonkurencyjnych związanych limitowaniem dostępu do elektronicznych platform wymiany informacji, to akurat w transporcie lotniczym wzrost sprzedaży bezpośredniej przez Internet w doprowadził do spadku znaczenia wspomnianych systemów jako kanałów dystrybucji, natomiast wzrosło ich znaczenie w związku z działalnością wszelkiego rodzaju wyszukiwarek agregujących i porównujących oferty linii. Klient najczęściej przekierowywany jest na stronę przewoźnika i tam kupuje bilet, ale podejmuje decyzję w oparciu o informacje dostępne na stronie. Chociaż część serwisów jak na przykład bardzo popularny w Chinach Ctrip umożliwia też zakup biletów. Czyli można powiedzieć, że realia techniczne uległy zmianie w stosunku do pierwszych postępowań dotyczących tytułowych systemów, natomiast mechanizm wpływu na konkurencję i tym samym klasyfikacja zjawiska w świetle reguł konkurencji pozostały zasadniczo takie same.

Ogólna sytuacja rynkowa. W ciągu pierwszych dziesięciu miesięcy bieżącego roku utrzymywało się wysokie tempo wzrostu rynku. Indeks łączny to +15,0%. Jednak należy zauważyć, że od września notujemy istotne obniżenie się tempa wzrostu. Wynik września to +13,4%, a października to jedynie +11,0%. Również indeksy w ostatnich dwóch miesiącach roku powinny być zbliżone do październikowego, gdyż wzrost oferowania linii rozkładowych w listopadzie to 11,4%, a w grudniu 10,6%. Indeks w całym roku powinien wynieść ca 14,4-14,6%. To wciąż wspaniały wynik.

Wartość akcji linii lotniczych

W czerwcu 2018 wartość akcji linii lotniczych (globalnie)spadła, w porównaniu z końcem maja aż o 6,4%. To był już piąty, kolejny miesiąc spadku. Na koniec czerwca była ona aż o 14,3% niższa, niż na początku roku. Wartość wszystkich akcji też spadła, ale jedynie o 0,8%.

Patrząc z perspektywy prawa konkurencji – czyli ogólnie mówiąc prawa, które reguluje relacje między profesjonalnymi uczestnikami rynku – współpraca między przewoźnikami będącymi dotychczas konkurentami albo łączenie się takich linii lotniczych jest potencjalnie ryzykowne. Zmniejsza bowiem konkurencję na rynku, która uważana jest za optymalne narzędzie budowania dobrobytu konsumentów. W tym kontekście ocena współpracy i koncentracji dokonywana przez Komisję Europejską i krajowe organy ochrony konkurencji jest aktem balansowania między z jednej strony negatywnymi skutkami jakie niesie ze sobą zmniejszenie liczby aktywnych konkurentów a możliwymi korzyściami, które taka kooperacja lub koncentracja może przynieść z drugiej.

Patrząc z perspektywy prawa konkurencji – czyli ogólnie mówiąc prawa, które reguluje relacje między profesjonalnymi uczestnikami rynku – współpraca między przewoźnikami będącymi dotychczas konkurentami albo łączenie się takich linii lotniczych jest potencjalnie ryzykowne. Zmniejsza bowiem konkurencję na rynku, która uważana jest za optymalne narzędzie budowania dobrobytu konsumentów. W tym kontekście ocena współpracy i koncentracji dokonywana przez Komisję Europejską i krajowe organy ochrony konkurencji jest aktem balansowania między z jednej strony negatywnymi skutkami jakie niesie ze sobą zmniejszenie liczby aktywnych konkurentów a możliwymi korzyściami, które taka kooperacja lub koncentracja może przynieść z drugiej.

Nie ulega wątpliwości, że kooperacja między liniami lotniczymi stanowi istotną część sektora. Alianse, joint venture czy osobne porozumienia o codesharingu i interliningu, analizowane z perspektywy prawa konkurencji od razu uruchamiają sygnał alarmowy. Można bowiem sprowadzić je do następującego twierdzenia: jeżeli przedsiębiorstwa dotychczas konkurujące zaczęły współpracować to powstała „zmowa” świadczy o dysfunkcji mechanizmu rynkowego i godzić będzie w interes konsumenta.

Nie ulega wątpliwości, że kooperacja między liniami lotniczymi stanowi istotną część sektora. Alianse, joint venture czy osobne porozumienia o codesharingu i interliningu, analizowane z perspektywy prawa konkurencji od razu uruchamiają sygnał alarmowy. Można bowiem sprowadzić je do następującego twierdzenia: jeżeli przedsiębiorstwa dotychczas konkurujące zaczęły współpracować to powstała „zmowa” świadczy o dysfunkcji mechanizmu rynkowego i godzić będzie w interes konsumenta.

Zwiększanie zakresu oferty Spółki poza granice kraju wpisuje się w bardzo ambitny plan zwiększania wolumenu eksportu usług, gdzie dominuje polska myśl techniczna, a w konsekwencji wysoka jakość, precyzja i dbałość o każdy szczegół, co gwarantuje bezpieczeństwo operacji lotniczych - mówi Członek Zarządu LOT Aircraft Maintenance Services Sp. z o.o. Rafał Momot w rozmowie z Anną Jakubczyk z PRTL.pl

Bardzo dobry, wręcz świetny, wynik finansowy Wizz Air-a

Wizz Air ogłosił swoje wyniki za rok finansowy, który skończył się 31.03.2018, a więc tak samo, jak w przypadku Ryanaira. 

Bardzo dobry, wręcz świetny, wynik finansowy Wizz Air-a

Wizz Air ogłosił swoje wyniki za rok finansowy, który skończył się 31.03.2018, a więc tak samo, jak w przypadku Ryanaira. 

W jednym z wcześniejszych felietonów poruszana była kwestia obowiązku użyteczności publicznej (PSO – Public Service Obligation) i główna konkluzja dotycząc ram prawnych w jakich ów obowiązek funkcjonuje była taka, że zasadniczą cechą systemu jest jego elastyczność dająca władzom publicznym praktycznie pełną swobodę w ustalaniu warunków PSO na swoim terytorium – rozkładu, taryf, częstotliwość etc. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć fakt, że jak dotąd decyzja państwa członkowskiego dotycząca nałożenia tytułowego obowiązku nie została zakwestionowana. 

W jednym z wcześniejszych felietonów poruszana była kwestia obowiązku ...

W jednym z wcześniejszych felietonów poruszana była kwestia obowiązku użyteczności publicznej (PSO – Public Service Obligation) i główna konkluzja dotycząc ram prawnych w jakich ów obowiązek funkcjonuje była taka, że zasadniczą cechą systemu jest jego elastyczność dająca władzom publicznym praktycznie pełną swobodę w ustalaniu warunków PSO na swoim terytorium – rozkładu, taryf, częstotliwość etc. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć fakt, że jak dotąd decyzja państwa członkowskiego dotycząca nałożenia tytułowego obowiązku nie została zakwestionowana.